Powołanie do spadku wynika z ustawy lub z testamentu. Dziedziczenie ustawowe co do całości spadku następuje wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy poprzez sporządzenie testamentu albo gdy żadna z osób, które powołał, nie chce lub nie może być spadkobiercą (art. 926 § 1 i 2 KC).
W myśl art. 931 KC w pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek. Jeżeli dziecko spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego dzieciom w częściach równych. Przepis ten stosuje się odpowiednio do dalszych zstępnych. Zstępny, to każdy kolejny potomek tej samej osoby: dziecko, wnuk, prawnuk, praprawnuk itd. W braku zstępnych spadkodawcy, zgodnie z art. 932 § 1-5 KC, powołani są do spadku z ustawy jego małżonek i rodzice. Udział spadkowy każdego z rodziców, które dziedziczy w zbiegu z małżonkiem spadkodawcy, wynosi jedną czwartą całości spadku. Jeżeli jedno z rodziców spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada rodzeństwu spadkodawcy w częściach równych. Jeżeli którekolwiek z rodzeństwa spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku pozostawiając zstępnych, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego zstępnym. W braku zstępnych, małżonka, rodziców, rodzeństwa i zstępnych rodzeństwa spadkodawcy cały spadek przypada dziadkom spadkodawcy; dziedziczą oni w częściach równych (art. 934 KC). Podział tego udziału następuje według zasad, które dotyczą podziału między dalszych zstępnych spadkodawcy.
Oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania (art. 1015 KPC). Z uwagi na datę otwarcia spadku, w stanie faktycznym sprawy ma zastosowanie art. 1015 § 2 KC w wersji obecnie obowiązującej, zgodnie z którym brak oświadczenia spadkobiercy w powyższym terminie jest jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza.
Stosownie do treści art. 640 KPC, oświadczenia powyższe mogą być złożone przed notariuszem lub w sądzie rejonowym, w którego okręgu znajduje się miejsce zamieszkania lub pobytu składającego oświadczenie. Mogą również być złożone w sądzie spadku w toku postępowania o stwierdzenie praw do spadku. Spadkobierca, który spadek odrzucił, zostaje wyłączony od dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku (art. 1020 KC).
Sprawa sądowa opracowana przez Kancelarię
W sprawie Sąd ustalił, w oparciu o zapewnienie spadkowe uczestników postępowania: T. S., E. J. (2), A. K. (1) oraz C. K., że spadkodawczyni E. J. (1) nie pozostawili testamentu co oznacza, iż spadek po niej dziedziczony jest na podstawie przepisów ustawy. E. J. (1) zmarła jako bezdzietna wdowa. W chwili otwarcia spadku rodzice spadkodawczyni: S. i M. już nie żyli. W konsekwencji cały spadek przypadł rodzeństwu zmarłej. E. J. (1) miała czworo rodzeństwa: M. J., T. S., S. K. (2) oraz J. K.. Udział więc każdego z rodzeństwa wyniósł ¼ części spadku. Z tym, że M. J. oraz J. K. zmarli przed otwarciem spadku pozostawiając zstępnych. Udział w spadku M. J. przypadł jej zstępnym : W. J. oraz E. J. (2) w częściach równych, tj. po ½ . Tym samym uczestnicy postępowania W. J. i E. J. (2) nabyli spadek po E. J. (1) w udziale po 1/8 części (¼ x ½). Natomiast udział w spadku J. K. przypadł jego zstępnym : A. K. (1) oraz C. K. w częściach równych, tj. po ½ . W konsekwencji również uczestnicy postępowania A. K. (1) i C. K. nabyli spadek po E. J. (1) w udziale po 1/8 części (¼ x ½). Na rozprawie uczestnicy postępowania C. K. i A. K. (1) złożyli oświadczenie o przyjęciu spadku po E. J. (1) z dobrodziejstwem inwentarza. Sąd uznał niniejsze oświadczenie za skuteczne.
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.
