Spadkobierca, który spadek przyjął, może spadek ten zbyć w całości lub w części. To samo dotyczy zbycia udziału spadkowego. Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do zbycia spadku przenosi spadek na nabywcę, chyba że strony inaczej postanowiły. Jeżeli zawarcie umowy przenoszącej spadek następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do zbycia spadku, ważność umowy przenoszącej spadek zależy od istnienia tego zobowiązania. Umowa zobowiązująca do zbycia spadku powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej spadek, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do zbycia spadku.
Zarówno sam spadek, jak i udział w nim stanowią pewną wyodrębnioną masę majątkową, która może stanowić przedmiot czynności prawnej. Przedmiotem zbycia może być spadek (lub udział w spadku) przypadający spadkobiercy zarówno na podstawie ustawy, jak i testamentu. Umowa zostaje zawarta między spadkobiercą, który przyjął spadek, a nabywcą. Nabywcą może być osoba spoza kręgu spadkobierców lub może to być także jeden ze współspadkobierców. Ustawa nie dopuszcza możliwości zbycia spadku lub udziału w spadku przed złożeniem oświadczenia o przyjęciu spadku albo przed upływem terminu do przyjęcia albo odrzucenia spadku. Możliwość zbycia spadku lub udziału w nim nie jest ograniczona żadnym terminem. Ustawa nie wymaga, aby spadkobierca przed zawarciem omawianej umowy uzyskał postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku. Właściwym jest jednak, aby spadkobierca-zbywca legitymował się takim postanowieniem. Dopiero postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku określa w sposób w zasadzie ostateczny wielkość udziału danego spadkobiercy. Potwierdza także przysługiwanie praw do spadku po określonym spadkodawcy. Oświadczenia spadkobiercy w postępowaniu działowym, że przekazują swój udział w spadku innemu spadkobiercy, nie można uznać za zbycie spadku, lecz za wniosek uczestnika postępowania wyrażający jego wolę co do sposobu dokonania działu przez sąd.
Nabywca spadku jest uprawniony do podejmowania tych wszystkich czynności, których dokonanie leżało w gestii zbywcy. W szczególności może on wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie nabycia spadku, a także żądać dokonania działu spadku. Wstępuje on ponadto w miejsce zbywcy do toczącego się postępowania sądowego i administracyjnego. Nabywca spadku wstępuje w prawa i obowiązki spadkobiercy. Nabywca spadku ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe w tym samym zakresie co zbywca. Obciążają go przy tym należności powstałe zarówno przed zawarciem umowy, jak i w późniejszym czasie. Nabywca przejmuje także odpowiedzialność z tytułu innych obowiązków związanych z dziedziczeniem. Nabywcę spadku w zakresie wynikających z niego uprawnień należy w obrocie prawnym traktować jak spadkobiercę.
Nabywca spadku ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe w tym samym zakresie co zbywca. Ich odpowiedzialność względem wierzycieli jest solidarna. W braku odmiennej umowy nabywca ponosi względem zbywcy odpowiedzialność za to, że wierzyciele nie będą od niego żądali spełnienia świadczeń na zaspokojenie długów spadkowych. W razie zbycia spadku spadkobierca nie ponosi odpowiedzialności z tytułu rękojmi za wady fizyczne i prawne poszczególnych przedmiotów należących do spadku.
[spacer]
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.
